O XUÍZO FINAL
Anónimo, Séc. XVI
Óleo e pan de ouro sobre táboa
248 x 229 cm
Doado ao Museo Provincial por D. Álvaro Gil Varela en 1957
O Xuízo Final do Museo de Lugo ofrécenos un bo exemplo da iconografía cristiá vixente ao longo dos séculos e a utilización da arte como vehículo de transmisión das ideas e doutrinas da igrexa.
A imaxe do Cristo-Xuíz, que mostra os sinais da paixón, domina a escena desde a metade superior, a que corresponde ao Paraíso ou Reino dos Ceos, mentres que na metade inferior sitúase o mundo terreal, á dereita os benaventurados, que son atendidos por anxos e guiados por eles cara ao Paraíso, e á esquerda os condenados, que se resisten a ser conducidos ao inferno e que son atormentados polos demos que se zunan con eles.
Anxos pertencentes a distintas xerarquías rodean a Cristo: querubíns, anxos soldados, orantes e anxos trompeteiros que chaman a xuízo (A Judici). Aos seus pés sitúase o arcanxo S. Miguel, vencedor de Satanás.
Nos laterais de Cristo dispóñense os santos e os mártires ademais da Virxe, no grupo da dereita xunto a S. Pedro Apóstolo que se identifica claramente polo seu aspecto de home maduro con barba gris e sostendo as chaves do Ceo.
Para frear o proceso de deterioración da obra, entre os anos 2002 e 2006 sométese o cadro a minuciosos traballos de restauración que permitiron coñecer mellor as súas características técnicas, descubrir aspectos ocultos, identificar á maioría dos personaxes representados (Calvino e Felipe II entre os condenados) e, sobre todo, comprobar a similitude desta obra co Xuízo Universal de Fra Angélico do Museo de S. Marcos de Florencia.
Óleo e pan de ouro sobre táboa
248 x 229 cm
Doado ao Museo Provincial por D. Álvaro Gil Varela en 1957
O Xuízo Final do Museo de Lugo ofrécenos un bo exemplo da iconografía cristiá vixente ao longo dos séculos e a utilización da arte como vehículo de transmisión das ideas e doutrinas da igrexa.
A imaxe do Cristo-Xuíz, que mostra os sinais da paixón, domina a escena desde a metade superior, a que corresponde ao Paraíso ou Reino dos Ceos, mentres que na metade inferior sitúase o mundo terreal, á dereita os benaventurados, que son atendidos por anxos e guiados por eles cara ao Paraíso, e á esquerda os condenados, que se resisten a ser conducidos ao inferno e que son atormentados polos demos que se zunan con eles.
Anxos pertencentes a distintas xerarquías rodean a Cristo: querubíns, anxos soldados, orantes e anxos trompeteiros que chaman a xuízo (A Judici). Aos seus pés sitúase o arcanxo S. Miguel, vencedor de Satanás.
Nos laterais de Cristo dispóñense os santos e os mártires ademais da Virxe, no grupo da dereita xunto a S. Pedro Apóstolo que se identifica claramente polo seu aspecto de home maduro con barba gris e sostendo as chaves do Ceo.
Para frear o proceso de deterioración da obra, entre os anos 2002 e 2006 sométese o cadro a minuciosos traballos de restauración que permitiron coñecer mellor as súas características técnicas, descubrir aspectos ocultos, identificar á maioría dos personaxes representados (Calvino e Felipe II entre os condenados) e, sobre todo, comprobar a similitude desta obra co Xuízo Universal de Fra Angélico do Museo de S. Marcos de Florencia.
Lucila Yáñez
|
|
